52 ︴ CZĘŚĆ II ● WYBRANE WYNIKI BADAŃ PROJEKTOWYCH i poznajemy ucznia: „dialogowanie to nie tylko rozmowa to coś więcej, przede wszystkim jest to obdarzanie innych uwagą i dawanie sobie czasu”. Jest to swobodna relacja, w której nie ma nakazów, ale jest zachęta, motywacja i komunikat o otwartości na potrzeby drugiej osoby. To przestrzeń „w której dziecko może wyrazić swoje pomysły, obawy, oczekiwania, zaproponować swoje W koncepcji Korczaka istotne jest kształtowanie u uczniów samodzielności i wdrażanie ich do podejmowania różnej aktywności w procesie uczenia się i wychowania. Wynika to z przyjęcia innej roli dla ucznia i nauczyciela, przy założeniu że oba podmioty są inaczej aktywne. Nauczyciel jest bardziej osobą wspierającą niż nauczającą, a uczenie się jest możliwe poprzez dociekanie, eksperymentowanie, doświadczanie. Służą temu między innymi projekty edukacyjne, w których uczeń samodzielnie zdobywa wiedzę, opracowuje zagadnienie w wybranej formie korzystając z różnych źródeł informacji. Uczeń wybiera FILAR VI ELASTYCZNE FORMY DZIAŁAŃ PEDAGOGICZNYCH formę opracowania tematu. Może być to forma plastyczna, pisemna, komputerowa, graficzna, konstrukcyjna lub inna. Często są to projekty integrujące wiedzę z kilku przedmiotów w ramach bloków tematycznych. Nauczyciele rekomendują takie rozwiązanie „Często pracujemy metodą projektu, która zakłada pracę w mniejszych zespołach. Rozstawienie stołów na ten czas się zmienia, dzieci zamieniają się też miejscami i tworzą mini grupy według określonych kryteriów”. Takie działanie ma walor kształcący „przede wszystkim praca w grupie uczy współpracy. Nie jest zauważalna rywalizacja między uczniami”. rozwiązania w poczuciu bezpieczeństwa i odpowiedzialności”. Dialogowanie jest sposobem porozumiewania się, buduje cierpliwość, uważność i otwartość. Każda relacja oparta jest na dialogu „który toczy się w języku dla obu stron zrozumiałym. Warto upowszechniać taką praktykę w innych placówkach”.
RkJQdWJsaXNoZXIy NjE0MzI=