MODEL JANUSZA KORCZAKA W PRAKTYCE SZKOLNEJ

25 ︴ ❯❯❯ ROZDZIAŁ V ● KIERUNEK ZMIAN W EDUKACJI Jak w tym szalonym świecie ocalić dziecko i dzieciństwo? Jak wychować szczęśliwego człowieka? Co się zmienia?  Charakter i cele wychowania  Relacje dziecko-dorosły  Chroniczny brak czasu dla dziecka  Powierzchowność więzi między dzieckiem i rodzicem  Stosowanie w wychowaniu presji i manipulacji  Brak rozumienia dziecka  Niepełne poznanie dziecka i jego możliwości  Bagatelizowanie jego przeżyć i emocji  Przerzucanie odpowiedzialności za wychowanie na szkołę  Przeładowane programy szkolne  Chaos ustawicznych zmian edukacyjnych  Autorytaryzm i dogmatyzm w wychowaniu  Niezdrowa rywalizacja między dziećmi  Brak poczucia sensu pracy wśród wychowawców, pedagogów  Zagrożenia związane z rozwojem cyfryzacji  Spadek prawdziwego zainteresowania dzieckiem – ucieczka w świat wirtualny Korczak radziłby zapewne, by zacząć od ucznia i koncentracji na jego drodze do szczęścia. W jego filozofii to jest najważniejsze. Eksperci zajmujący się rozwojem człowieka i edukacją znają dziś dość precyzyjne odpowiedzi na pytanie, jakie umiejętności są najważniejsze w życiu i które z nich powinna kształcić szkoła przyszłości. Nie ma powrotu do szkoły XIX czy XX wieku, bo tego świata już nie ma. Korczak podpowiadałby więc szkołę przyszłości bez zbędnej biurokracji i formalizacji. Taką, w której kluczowy nie jest papier, dzienniki, statystyki i sprawozdania, ale dziecko: jego potrzeby, uczucia, pasje i zainteresowania. Wolałby, by proces wychowania i edukacji skupiał się wokół rozwijania Źródło: z zasobów Korczakowskiej Szkoły Marzeń

RkJQdWJsaXNoZXIy NjE0MzI=