MODEL JANUSZA KORCZAKA W PRAKTYCE SZKOLNEJ

22 ︴ CZĘŚĆ I ● JANUSZ KORCZAK I JEGO KONCEPCJA PEDAGOGICZNA Wychowawca to przede wszystkim dobry opiekun kierujący się pedagogiką serca. W pracy wychowawczej istotna jest prawda, uczciwość wychowawcza i optymizm pedagogiczny. Aby realizować wzór dobrego wychowawcy konieczna jest harmonia działań i idei oraz troska o dobro dziecka.1 1 Joanna Dąbrowska, Korczakowskie postrzeganie dziecka z trudnościami repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/15954/1/J_Dabrowska_Korczakowskie_postrzeganie_dziecka_z_trudnosciami.pdf Korczak poszukiwał skutecznych metod i form pracy wychowawczej. Odkrył i potwierdził, iż kluczem do sukcesu wychowawczego jest relacja partnerska między wychowawcą i wychowankiem. Stworzył wizję prawdziwego wychowawcy, który jest przyjacielem, przewodnikiem i potrafi dotrzeć do dziecka, jest zainteresowany jego sprawami. Uważał, że bycie pedagogiem/wychowawcą to bardzo ważne wyzwanie. W swoich dziełach opisywał różne typy wychowawców. Jedni – tylko na pokaz życzliwi, w istocie wrogowie i krzywdziciele dzieci. Inni to wychowawcy – nadzorcy, którzy uważają, że ich obowiązkiem jest tylko czuwać nad porządkiem. Bywają też wychowawcy „tyrani”, przesadnie czuli na przykład na różnych kwestii. Przeciwstawiał im „wychowawcę spolegliwego”, któremu można ufać i na którym dziecko może polegać, troskliwego i godnego zaufania. Tak definiował jego cechy:  Wspierający, nie narzucający. Korczak uważał, że wychowawca nie powinien zbliżać się do dziecka z zamiarem „ja z ciebie zrobię człowieka”, lecz z badawczym pytaniem „czym być możesz, człowiecze? Nie powinien niczego narzucać, ale wspierać rozwój wychowanka. „Mogę stworzyć tradycje prawdy, ładu, pracowitości, uczciwości, szczerości, ale nie przerobię żadnego z dzieci na inne, niż jest. Mogę budzić to, co drzemie w duszy, nie mogę nic stworzyć” – przestrzegał tych wychowawców, którzy chcieliby tworzyć „nowe charaktery” lub łamać je.  Budujący porozumienie. Za fundamentalną cechę wychowawcy Korczak uważał zdolność do budowania porozumienia z dzieckiem, wczuwania się w jego sytuację i emocje w celu stworzenia partnerskiej relacji. To podejście, ale również zestaw technik, tworzących mosty do porozumienia i wzajemnego zaufania.  Świadomy samego siebie. „Poznaj siebie, zanim zechcesz dzieci poznać. Zdaj sobie sprawę z tego, Źródło: z zasobów Korczakowskiej Szkoły Marzeń

RkJQdWJsaXNoZXIy NjE0MzI=