15 ︴ ❯❯❯ ROZDZIAŁ II ● DZIECKO I DZIECIŃSTWO W POGLĄDACH STAREGO DOKTORA kiem, dzięki uważnemu odczytywania jego emocji i przeżyć. W pewnym sensie można nazwać Korczaka „etnografem dzieciństwa”. Uważał, że świat każdego dziecka jest swoisty, specyficzny, indywidualny. Namawiał w wychowywaniu do „podążania za dzieckiem”. Radził rodzicom i opiekunom: „Przyglądaj się dzieciom wówczas, gdy sobą być mogą. Przyglądaj się, nie żądaj. Bo nie zmusisz żywego, zaczepnego dziecka, by było skupione i ciche; nieufne i chmurne nie stanie się szczerym i wylewnym; ambitne i oporne nie będzie łagodnym i uległym”. Podkreślał, że rozwój dziecka zależy od niego samego – że rozwijać może się tak naprawdę tylko z własnej inicjatywy. Ze wsparciem rodziców i wychowawców, ale dzięki swojej wewnętrznej pracy. NIE MA DZIECI – SĄ LUDZIE, ALE O INNEJ SKALI POJĘĆ, INNYM ZASOBIE DOŚWIADCZENIA, INNYCH POGLĄDACH, INNEJ GRZE UCZUĆ. OD SZACUNKU DO RADOŚCI Z DZIECIŃSTWA Prawo do szacunku. Szacunek dla dziecka – człowieka i indywidualne podejście. Prawo do niewiedzy. Dla małego dziecka świat jest nieznany, nie wszystko jest jasne. Stąd potrzebne są wyrozumiałość i cierpliwość wobec niekończących się pytań dzieci. Prawo do niepowodzeń, łez i błędów. Dziecko ma prawo do gniewu i złości, niepowodzeń i błędów. To droga uczenia się odpowiedzialnego życia. Prawo do własności. Rodzice i nauczyciele powinni je szanować. Prawo do tajemnicy. Każdy człowiek ma swoje tajemnice – należy je szanować także u dzieci. To uczy, że są sprawy, o których nie mówi się wszystkim. Prawo do radości. Dziecko powinno wychowywać się w miłej i radosnej atmosferze. Prawo do wypowiadania swoich myśli i uczuć. Dziecko ma prawo do wyrażania własnych poglądów i uczuć, tych pozytywnych i tych negatywnych. Prawo do dnia dzisiejszego. Dla dziecka liczy się teraźniejszość, bieżąca chwila, a nie przyszłość ani przeszłość. Ma prawo do przeżywania swojego dzieciństwa.
RkJQdWJsaXNoZXIy NjE0MzI=